Ήττα με το ζόρι για τις κορασίδες μας (ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ)!

Με μεγάλη λύπη βρισκόμαστε για ακόμα μια φορά αντιμέτωποι με την ‘άσχημη’ όψη του αθλητισμού. Μια όψη η οποία είναι κατακριτέα από εμάς στον Θρύλο αλλά και από την συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων, των παραγόντων, των αθλητών και των γονέων που ασχολούνται με αυτό το υπέροχο άθλημα. Δυστυχώς το ίδιο δεν συμβαίνει σε όλα τα σωματεία και σε όλους τους παράγοντες.  Στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του σωματείου μας μόλις πριν από 4 μέρες έγινε λόγος για την φιλοσοφία μας στις ακαδημίες η οποία έχει ως βασική αρχή την ευχαρίστηση των αθλητών μέσω της ενασχόλησης με το μπάσκετ και την ανταμοιβή της προσπάθειας. Συγκεκριμένα ειπώθηκε το εξής “…η νίκη δεν είναι το παν και στην βωμό της νίκης δεν θυσιάζουμε τίποτα…”.
Τα λόγια αυτά, δυστυχώς, έμελε να τα βρούμε μπροστά μας μόλις 4 ημέρες αργότερα σε αγώνα που έδωσε το τμήμα των κορασίδων στην Πρέβεζα με αντίπαλο την τοπική ομάδα της Νικόπολης. Το γήπεδο, αν και από τα καλύτερα της περιφέρειάς μας, παρουσιάζει συχνά προβλήματα με τον ηλεκτρονικό πίνακα. Το ίδιο συνέβη και αυτή την φορά με αποτέλεσμα ο εναπομείναντας χρόνος να φωνάζετε από την γραμματεία (χωρίς κανένας να μπορεί να τον ελέγξει από την ομάδα μας) καθώς ο χρόνος που έδειχνε ο πίνακας ‘πάγωνε’ στο δεύτερο ημίχρονο (κάτι αντίστοιχο γίνεται στο 1ο λύκειο Ιωαννίνων που χρησιμοποιείται φέτος για επίσημα παιχνίδια ενώ οι συνθήκες είναι τριτοκοσμικές και δεν υπάρχει καν ηλεκτρονικός πίνακας – η χρονομέτρηση γίνεται με χειροκίνητα μέσα και κινητά τηλέφωνα). Το πρόβλημα στο εν λόγο γήπεδο παρουσιάστηκε στο 2ο ημίχρονο και ενώ η ομάδα μας είχε εξασφαλίσει ένα προβάδισμα 17 πόντων. Όλως περιέργως το ‘πάγωμα’ του χρόνου συμβάδιζε με την σταθερή μείωση της διαφοράς. Όχι μόνο δεν γνώριζε κανένας πόσος χρόνος έμενε για το δεκάλεπτο αλλά και οι ανανεώσεις του χρόνου επίθεσης ήταν, λίαν επιεικώς, ύποπτες. Στα μέσα του 4ου δεκαλέπτου η γραμματεία κραύγασε την ειδοποίηση των 6.30 λεπτών υπολειπόμενου χρόνου. Από εκείνη την στιγμή πέρασαν 21 λεπτά χωρίς περαιτέρω ενημέρωση και με την λήξη να δίνεται αμέσως μετά την ανατροπή του σκορ υπέρ της Νικόπολης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2ο ημίχρονο διήρκησε 1 ώρα (15:45 – 16:45).
“Ο μεγαλύτερος αριθμός των νεαρών αθλητών – αθλητριών που ασχολούνται με το μπάσκετ, δεν γίνονται αθλητές –τριες υψηλού επιπέδου, μπορούν όμως να βοηθήσουν το μπάσκετ, έχοντας αποκτήσει θετικές εμπειρίες. Είναι ξεκάθαρο ότι το άθλημα θα κερδίσει από αυτούς, τους μελλοντικούς προπονητές, διαιτητές, παράγοντες, δημοσιογράφους, επιστήμονες στα σπορ και πάνω απ’ όλα σωστούς φιλάθλους”. Αυτό το κείμενο, που φέρει την υπογραφή τόσο του Κώστα Πολίτη όσο και του Κώστα Μίσσα, αποτελεί μέρος επίσημου εγγράφου της Ε.Ο.Κ. σχετικά με της φιλοσοφία του αναπτυξιακού μπάσκετ.  Ρωτούμε λοιπόν κύριοι, πως είναι δυνατών η πασιφανής χειραγώγηση αποτελέσματος να δώσει στα νέα παιδιά το σωστό κίνητρο ώστε να ασχοληθούν με το άθλημα; Πού ακριβώς είναι αυτές οι θετικές εμπειρίες; Πως, αυτές οι αθλήτριες θα γίνουν σωστοί φίλαθλοι όταν υπάρχουν προφανώς συμπεριφορές που βλάπτουν και δυσφημίζουν το άθλημά μας;  Τι προσφέρουν αυτά τα φαινόμενα στην διαπαιδαγώγηση και στην ψυχοσύνθεσή των παιδιών;
Κλείνοντας, καταδικάζουμε συμπεριφορές που πλήττουν την αξιοπιστία του μπάσκετ σε καιρούς που αγωνιζόμαστε με ότι μέσα διαθέτουμε να κρατήσουμε τα παιδιά στα γήπεδα.